Het eind komt in zicht

Hallo allemaal,

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen mijn laatste werkdag op het project zit er op. Gister was het mijn laatste dag in St. Magdalen. Een lekkere drukke dag als afsluiter. De dag begon met een stafmeeting waar Winnie en ik niet van op de hoogte waren gesteld maar het stiekem toch al wisten omdat er iemand zo slordig was geweest de aganda te laten slingeren. Er stond eigenlijk niets belangrijks op de aganda, maar het was meer bedoeld om afscheid van mij te nemen. Ondanks dat Winnie nog drie weken op het project is was het ook gelijk voor haar bedoeld. We kregen vele warme en dankbare woorden van Sr. Agnes en Sr. Rosa en van Dr. Maurice. Van het personeel kregen we beide een kadootje en een kaart. In het kado zat een hele mooie lap stof, echt een afrikaanse lap stof, mooie print en felle kleuren. De mijne is knal blauw met een zwarte print van iets wat lijkt op een schelp of een slakkehuis. Echt heel mooi. Ik ga hard denken wat ik er mee ga doen of wat ik er van ga laten maken (want zelf ben ik niet echt handig met naald en draad maar dat weten de meesten van jullie wel.)Als jullie tips hebben hoor ik het graag. De lap is ongeveer 10 meter lang.
De dag zelf ging dus als een speer voorbij. Op dinsdag is er vaccinatieprogramma dus er waren twee nurses aan het vaccineren dus ik stond met 1 nurse op de dressing/injection en emergencyroom. Het regende infusen, injecties en wonden.
Er was een vervelend moment er kwam een vrouw met een flink geinfecteerde wond na een keizersnede van anderhalve week oud. Ik was er van overtuigd dat die wond gewoon weer open moest, maar helaas kon ik hier de dokter niet van overtuigen. Die gooide het op een reaktie van het lichaam op het hechtdraad. Helaas kon ik door de taalbarriere de vrouw ook niet duidelijk maken dat ze naar het ziekenhuis moest gaan waar de keizersnede is gedaan om het daar de dokter te laten zien. Ik hoop echt dat dit afwachtende en slechte beleid geen extreme gevolgen voor de vrouw gaat krijgen.

Terug naar afgelopen weekend. We hadden een druk programma. Het was het zogenoemde verjaardagsweekend van Jantine, maria en winnie waar naomi en ik gezellig aan meededen. Helaas werden de oorspronkelijke plannen iets in de war gegooid door de plannen van Sr. Rosa en Sr. Ymelda. We zouden zaterdag een dag in kampala doorbrengen met z'n allen tot dat Sr. Rosa opeens drie dagen voor het weekend kwam dat zij en Sr. ymelda ons mee gingen nemen naar hun tweede klooster in Kyotera. Ongeveer vier uur rijden vanaf Kampala in het binnenland ijn Massaka districht. Oke dat was even lastig. Na lang en breed overleg met zowel Jantine (die kwam ten slotte helemaal speciaal juist vanuit masakka naar ons toe) als met de Sisters besloten we om zaterdag met ze mee te gaan als jantine ook mee kon. Dit was geen probleem als we er geen bezwaar tegen hadden wat krap te zitten.
Maar eerst vrijdag. Ik ging wat eerder weg om Jnatine in kampala te treffen (moest ook nog wat verjaardagskadootjes kopen). We hebben eerst heerlijk uitgebreid aan de cappacino gezeten dat is echt een traktatie. Om zes uur troffen we Winnie, Maria, Naomi, Grace, Jaenen Chris om naar een Africanjazz avond te gaan in een cultureel centrum. Na ons eerst met z'n allen in een personenwagentaxi te hebben gepropt (dit lukte echt) had de driver liever dat we met twee taxis gingen (en terecht) Na een deal gesloten te hebebn gingen we op weg. Het bleek verder dan de taxichauffeur had gedacht en na twee ker de weg vragen waren we er en toen wilde hij meer geld. Maar helaas voor hem een deal is een deal helemaal omdat de andere chauffeur niet moeilijk deed over het bedrag. De Africanjazz band stond buiten in een soort zitkuil waar een groot kampvuur brande. Het was een supergezellige avond. De muziek was erg swingend en natuurlijk werd er op een bepaald moment om het vuur gedanst. Toen het programma afgelopen was zijn we direcht richting huis gegaan want we moesten nog wel een uur reizen en we moesten vroeg op voor onze reis naar Kyotera.
Om 6:00 zaterdag werden we, in de regen, opgepikt door de Sisters met de auto van het convent. De achterbank delen met z'n vieren gaat het eerste uur nog wel, maar daarna wordt het toch wel oncomfortabel. Gelukkig gaat de rit naar Massaka districht door een prachtig gebied dus heb heerlijk naar buiten zitten kijken genietend van het uitzicht. Uiteindelijk bereiketen we om 10:15 en echt in de middle of nowhere het klooster. Op het klosster woont 1 non en 6 novices(nonnen in opleiding) Er was ook een parochie waar twee priesters woonden Father Jospeh en Father Stephen. Er was een nieuwe nog niet volledig voltooide, maar al wel in gebruik zijnde kerk. De Kerk onderhoud een kliniek en een school in het gebied. We werden ontzettend hartelijk ontvangen door de aanwezigen en na de eerste kennismaken moesten we gelijk aan een uitgebreid ontbijt. Na het ontbijt begon de rondleiding langs de kliniek en de school. De kliniek was echt bedroefend. Een klein donker muf ruikend gebouwtje met een ruimte met drie bedden voor mannen en een donkere betonnen kamer waar 6 bedden stonden voor vrouwen en kinderen. Deze waren allemaal vol. In de kliniek is geen dokter en slechts twee assistent nurses. Op vrijdag komt er een dokter die spreekuur houdt dan komen er ook de meeste patienetn (ong.30) de rest van de week bepaald de ass. nurse het beleid. Dan komen er ong 10 patienten per dag. Als je het vergelijkt met St Maggdalen is het echt bedroefend de situatie daar terwijl als je de situatie weer vergelijkt met sommige privekliniekjes, die hier echt op iedere hoek van de straat te vinden zijn, was het nog niet eens zo slecht.
De school was echt zoals je een school in afrika voorsteld. grote betonnen lokalen, geen vrolijke aankleding of iets dergelijk alleen een zwart schoolbord en heel veel houten bankjes want er zitten soms wel 80 kinderen in een klas. De kinderen lopen allemaal in uniform rond.
Toen we weer terug kwamen bij het coinvent had inmiddels in de regio de ronde gedaan dat er drie muzungus op visite waren en werden we opgewacht door wel 100 kinderen. Eerst is dit wel leuk, en levert het ook wel leuke foto's op, maar op een bepaald moment ga je je toch wel wat ongemakkelijk voelen bij al die starende ogen en bij iedere stap die je deed volgden ze. Gelukkig vonden de priesters het toen leuk geweest en stuurden de kinderen weer naar huis. Na nog heerlijk buiten te hebben gezeten en te hebben genoten van de omgeving (kan het niet vaak genoeg zeggen maar het natuurlijke landschap is in het binnenland echt prachtig) werden we geroepen voor het eten. Er werd uitgebreid gegeten en als toetje was er een verjaardagstaart voor Jantine, Winnie en twee novices omdat ze allemaal in april jarig zijn. De traditie van gezamelijk taart snijden werd hier ook in ere gehouden.
Om 18:00 propten we ons weer op de achterbank voor de lange rit naar huis. Onderweg nog veel fruit en groente in geslagen omdat dat in het binneland veel goedkoper is dan in Kampala. Tegen 22:00 kwamen we totaal gebroken en moe thuis, maar het was een superdag weer veel indrukken opgedaan.
Zondag wilden we relaxen zonnen en zwemmen, maar het weer laat wat te wensen over de laatste anderhalve week. Met name de ochtenden zijn erg regenachtig. Uiteindelijk zijn we met z'n allen in kampala gaan lunchen om Maria haar verjaardag te vieren.Die was echt zondag jarig. Kortom het was weer een goed gevuld en mooi weekend.

Nu heb ik nog twee dagen voordat ik Mark eindelijk van het vliegveld kan halen. Het is vandaag prachtig weer dus na het internet ga ik lekker richting het zwembad voor een dagje niksen. naomi voegt zich zo bij me. Morgen ga ik nog wat laatste dingen in kampala kopen en langzaam mijn tas maar wat gaan inpakken.
Zondag vertrekken Mark en ik voor onze zesdaagse safari trip naar Murchenson falls en Queen Elizabeth national park. Ik heb er ontzettend veel zin in. Deze tijd zal waarschijnlijk nog sneller voorbijgaan dan dat de dagen normaal al doen dus ik moet echt dubbel gaan genieten (voor zover ik dat al niet deed.

Lieve allemaal tot hores. Nog iets minder dan twee weken en we kunnen elkaar weer live spreken.

Liefs marianne

PS Side-out jullie zijn toppers gefeliciteerd met het kampioenschap!