Home sweet home

Hallo allemaal,

Hier dan echt het laatste berichtje voor dit blok ter afsluiting van mij reis naar Oeganda. Dit wordt geschreven op mijn laptop terwijl ik heerlijk in de achtertuin zit genietend van prachtig warm zomer (ja dit kun je geen lente noemen)weer. Mark en ik hebben net heerlijk een ijsje van min 12 gegeten, echt zalig.
Maar terug naar het laatste stukje oeganda. Mark en ik hebben nog twee relaxte dagen in Entebbe gehad, ondanks de vele lakeflies die er waren toch heerlijk bij het zwembad gelegen en in de prachtige tuin van ons guesthouse gezeten. Onze rugtassen economisch ingepakt en zondagavond genoten van een afscheidsdiner met alle vriendinnen die ik in Oeganda ontmoet heb. Samen met Winie, jantine, naomi, maria en grace hebben we bij een leuk tentje aan het victoriameer piza gegeten. Het was wel even knijpen met de shillings maar gelukkig hadden we nog net genoeg over om met de boda boda terug te gaan naar ons guesthouse. Mark z'n eerste ervaring op de boda boda, dit moet je toch echt gedaan hebben voordat je oeganda verlaat.
Winnie en jantine als jullie dit lezen bedankt voor jullie vriendschap, steun, gezelligheid en de leuke dingen die we gedaan hebben, nog een super mooi tweede deel van jullie reis gewenst, pas goed op jullie zelf en tot in augustus of september
Maandagochtend stonden we om 7;15 op het vliegveld om in te checken, bleek dat mark op een andere(latere) terugvlucht vanuit londen naar amsterdam was gezet. Daar gingen wij natuurlijk niet mee accoord. Na wat protesten en grimmige blikken werden we uiteindelijk beide op onze oospronkelijke vlucht ingecheckt. Het zou wel krap worden volgens de baliejufvrouw of we de aansluiting zouden halen, maar dat was pas later van zorg, eerst negen uren vliegen van entebbe naar londen. Twee maaltijden, drie films, drie keer toilet en wat verveling later waren we eindelijk in londen op terminal vier. We hadden minder dan 75 minuten om onze volgende vlucht die vanaf terminal 5 vertrok te halen. Om van de ene terminal naar de andere te komen moet je met een bus vervoerd worden. Tien minuten voordat het boarden begon waren we bij onze gate. Eenmaal in het vliegtuig bleek dat het lang niet vol zat dus waarom mark opeens naar een andere vlucht was verplaatst is ons een raadsel. eenmaal op schiphol aangekomen op naar de bagageband. In de verte zag ik mijn vader al enthousiast staan te zwaaien vanachter het glas waar men de reizigers opwacht. nu maar hopen dat onze bagage de overstap ok had gehaald. en warempel toen de bagageband begon te lopen kwamen onze rugzakken er als eerste uitgerold, was dat even mazzel. Konden we mooi snel door om eindelijk mijn ouders weer te omhelzen en in de auto te stappen naar Sneek.
Het is weer heerlijk om thuis te zijn. Alweer twee nachten lekker geslapen in mijn eigen bed, zelf weer gekookt (lasagne met een frisse salade), warm gedouched, genieten van de tuin die met dit mooie weer weer in bloei komt.
Drie maanden oeganda het is een bijzondere levensverrijkende ervaring geweest. Ik heb veel geleerd en gezien en mijn bewustwording van de wereld is is vergroot. een aanrader voor iederen die dit overweegt. Het is wel eens even afzien geweest, dit kwam dan met name door heimwee naar thuis, maar ik kijk er met veel voldoening op terug.

Ik wil iedereen bedanken voor jullie lieve reakties en heb je zin om bij te kletsen, foto's te zien ofzo kom gerust langs. tot snel.

liefs marianne