Op safari

Hallo allemaal,
Hier waarschijnlijhet laatste bericht vanuit Oeganda. Zoals de meesten van jullie wel weten is mark inmiddels hier en hebben we een fantastische week achter de rug. Vorige week vrijdag was het eindelijk zover dat ik hem op kon halen van het vliegveld. Z'n vliegtuig was zelfs 20 minuten te vroeg dus ik hoefde niet heel lang op hem te wachten. Een beetje zenuwachtig dat wel stond ik in de aankomst en al snel was Mark daar, met al z'n bagage gelukkig. Wat een heerlijk weerzien. Ik was en ben nog steeds dol gelukkig dat hij hier is. We zijn vanaf het vliegveld naar Kajjansi gegaan waar mark mijn gastgezin heeft ontmoet, het huis heeft bekeken, de wc heeft bewonderd en natuurlijk mijn kamertje. OOk hij heeft zich met en tobje water moerten opfrissen. Na een bak thee zijn we naar lweza gelopen naar het ziekenhuis waar mark kennis maakte met Winnie en mijn oegandese collega's en een rondleiding door het ziekenhuis en het klooster kreeg. Sr Agnes en de oegandese sr ymelda waren erg enthousiast dat mark er was en bij toeval ook nog op St. Mark day. Ze wilden hem wel houden en hem tot bischop van kampala maken maar dat vonden we beide niet zo'n goed idee dus hebben we het bij een ontbijtje met de sisters in het klooster gelaten. Bij huis terug gekomen had mijn Sister winnie een lekkere lunch gemaakt en kreeg ik van de verscheidene familieleden lieve afscheiskadootjes zoals een rieten schaal,een mandje van bananablad, een tasje met daarin een ketting, lieve kaarten en een houten girafje. (help hoe moet ik het allemaal meekrijgen ga ondanks de ruimte van Mark toch wel wat problemen krijgen denk ik)
Na de lunch vertrokken we naar kampala naar het red chilli bacpackers hostel waar we eindelijk echt samen waren en tijd voor elkaar hadden om rustig bij te praten enzo.
Zaterdag gingen we kampala in. Mark alle plekjes laten zien waar ik veel kwam zoals cafe pap, 1000 cups of coffe, de craftshops(waar we nog een masker en slippers voor mark hebben gekocht), het verschrikkelijk drukke taxipark, het park met de vele bruidsparen. Mark was erg onder de indruk van de chaos in de stad, de drukte, het stof en het meest van alle zielige bedelende kindertjes. Dit is ook hart verscheurend maar ik denk dat je door te geven de ouders alleen maar meer stimuleerd om hun kinderen er neer te zetten.
Zondag werden we vroeg op gepikt door Steve, onze gids voor de komende zes dagen. Onze eerste bestemming was Murcison Falls. Het was een lange rit richting het noord westen van Oeganda. De rit was echter fantastische door de prachtige natuur van Oeganda. Je kijkt je ogen uit. Het wordt al snel bergachtig en al dat groen. Moerassen, bananeplantages, bos, uitgestrekte vlaktes en heuvels het wisseld elkaar allemaal af. Na twee uren hadden we al een klapband wat snel verholpen was en gelukkig gaf de auto verder geen problemen meer. Na een heerlijke lunch in Masindi bereikten we rond 13:30 het nationale park en reden we direct door naar de waterval. Zodra we de auto uitstapten hoorden we het gedonder van het water al. Het was een prachtig gezicht hoe de watermassa zich 7 meter naar onderen stort in een smalle kloof. aangezien het echt heel warm was was de waterdam die af en toe op ons neersloeg ook heerlijk verkoelend. Dit mooie plekje was echt even voor onszelf want er waren op dat momnet geen andere toeristen.
tegen vieen bereikten we red chilli waar we twee nachen verbleven in ee hele leuke banda. Het uitzicht was weer fantastische gewoon niet te omschrijven en ook niet goed op foto vast te leggen en toen het donker werd was de sterrenhemel heel bijzonder. Zoveeel heldere sterren bijelkaar hadden we nog nooit gezien.
De volgende dag vroeg op(5:45) voor een gamedrive. Het was een zeer geslaagde rit we hebben vele dieren gezien. een grote kudde olifanten die vlak voor onze auto de weg over stak, vele giraffes, een groep van negen leeuwinen met jongen die lui onder een struik lagen, vele bok- en hertachtigen, buffels, bavianen vogels vlinders etc. En natuurlijk niet te vegeten weer het prachtige landschap.
"s middags maakten we een boottocht over de nijl tot aan de onderkant van de waterval. Tijdens de boottocht zagen we weer olifanten en buffels die kwamen drinken, vele nijlpaarden, een grote krokodil die lag de relaxen en vogels. oeganda is beroemd om z'n bijzondere en grote vogelpopulatie. De onderkant van de waterval was ook erg mooi. Toen we bij het kamp terug kwamen waren daar ook jantine en naomi die vanuit de red chilli in kampala de tocht maakten. gezellig 's avonds met ze gegeten en gekletst.
De volgende dag vroeg op voor een lange rit met als eind doel fort portal. dit was echt een reisdag. De afstand voerde echt overe een hobbbelnde zandweg vol kuilen waardoor je niet harder kon dan 50 km per uur. De rit was prachtig, langs de bergketens van de rwenzori mountains maar tjee wat wordt je gaar zeg van zo'n dag hobbelen. We kwamen in een prachtig guesthouse terecht gerund door ee engels nederlands stel.
De volgende dag was het gelukkig niet heel ver meer naar Queen Elizabeth national park. De omgeving was een stuk vlakker maar ook weer prachtig om het savannelandschap te zien. 's middags hadden we een boottrip over het kazzingakanaal waarbij we uitkwamen op lake george. Tijdens deze tocht zagen we prachtige vogels, echt hele grote maar ook kleine hele felle gekleurde en pelikanen. Ook lagen er verscheidene krokodillen te zonnen en waren er vele buffels en nijlpaarden aan het badderen.
We verbleven in Mweya hostel een eenvoudig hostel midden in het park, met als voordeel dat we 's nachts twee grazende nijlpaarden voor ons raam hadden staan, stinken die beesten. en helaas moest ik plassen, maar ik durfde er echt niet uit zolang het donker was.
De volgende ochtend weer vroeg op (echt uitslapen hebben we deze week niet gedaan dus we zijn op het moment aardig moe) voor een gamedrive gecombineerd met een bezoek aan de kratermeren die in het park liggen. De tocht was weer geweldig iets minder dieren gezien dan in murchison falls maar zeker de moeite waard. zo troffen we een hyena die zich te goed deed aan de restanten van een waterbok. OOk kwam er een gefrustreerde mannetjes olifant op ons pad die het echt niet leuk vond dat we er waren en best wel een beetje dreigend op ons af kwam, maar zich gelukkig op het laatst bedacht en ons er toch langs liet.
De kratermeren waren eigenlijk gewoon een paar ronde poelen waar weinig aan te zien was.
De middag was voor ons zelf. Naast ons hostel lag een hele luxe lodge war we tegen betaling van het zwembad gebruik konden maken. daar hebben we de hele middag heerlijk decadent aan het zwembad gelegen. De bedjes keken vanaf een verhoogde vlonder uit op het park en de nijl en we konden zo de drinkende en baddderende buffels en olifanten zien en de rare geluiden die nijlpaarden maken horen. Ondanks de schaduw is mark helaas wel een beetje rood geworden
En toen was het gister alweer de laatste dag van onze safari. maar we hadden nog een mooie wandeling voor de boeg.De zogenaamde chimp track. In een tropisch bos waar een loof doorheen loopt gingen we op zoek naar apen en in het bijzonder naar chimpansees. Het was best wel een pittig tochtje over bomen, door struiken, door de drek en smalle beekjes, maar we hebben ze uiteindelijk gezien. we hebben 5 chimpnsees gespot en konden rustig 15 minuten staan kijken hoe de beesten voedsel aan het verzamelen waren. Echt heel bijzonder om zo dicht bij die beesten te zijn die zo nauw aan ons verwant zijn. We waren er beide erg van onder de indruk.
Het bos zelf was ook vol prachtige grote bomen met de meest vreemde stammen, vogels die hele vreemde geluiden maken, vlinders en vele vliegende, kruipende insecten (soms wel erg groot caro)
Toen was het tijd om aan de lange rit naar kampala te beginnen. uiteindelijk waren we om 18:30 weer bij red chilli. Helemaal gaar en ik aan de diarree ws op het laatst toch nog wat verkeerds gegeten. Maar goed als je drie maanden in oeganda bent geweest zonder diarree ben je ook niet echt in oeganda geweest denk ik dan maar.
En nu zijn we inmiddels in Entebbe voor de laatste twee dagen. We hebben een mooi guesthouse en gaan lekker relaxen en alle indruken verwerken. En dan maandag op naar huis. Heb ik ook wel wer erg veel zin in.

Lieve allemaal bedankt voor jullie reakties en mijn laatste berichtje zal vanaf de jasker geplaatst worden. Tot over een paar dagen.

groetjes van mark en mij